کد مطلب:106898 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142

حکمت 199











[صفحه 590]

(هر كس خود به حساب خویشتن رسید، سود برد، و هر كس غافل ماند، زیان برد. و هر كس از خدا ترسید، آسوده است. و هر كس از دنیا پند آموخت، بینا شد، و هر كه بینا شد دریافت و هر كس دریافت، دانا شد). 1- هر كس به حساب خود رسید سود برد. زیرا كسی كه از اعمال خود، برای خویشتن حسابی داشته باشد، سود و زیان خود را می فهمد و برای سود، كار می كند و از خلافی كه باعث زیان باشد دوری می جوید. 2- و هر كس غافل ماند زیان كرد. توضیح آن كه نفس به لذتهای حاضر دسترسی دارد و در نتیجه به آنها علاقه مند می شود مگر این كه جاذبه های الهی او را به خود جذب كنند از قبیل موانع و مواعظی كه انسان را به یاد خدا می اندازند، پس غفلت از جذب نفس و هشدار نسبت به گرفتاریهای طبیعی، وسیله ی یادآوری وعده و وعیدهای الهی، باعث سهل انگاری نسبت به كارهای شایسته ای می گردد كه نتیجه آنها سعادت اخروی، و خودداری از آن اعمال، زیانكاری است. 3- هر كس از خدا ترسید آسوده گشت. یعنی از عذاب خدا آسوده گشت، و برای نجات از آن كار كرد تا از عذاب آسوده گردد. 4- هر كس از دنیا پند آموخت، بینا شد. یعنی هر كس به موارد پند، با چشم اندیشه و عبرت نگریست راه حق را شناخت و ه

ر كس راه حق را شناخت از نحوه ی عبور آگاه شد، و هر كس آن را دریات، علم و دانایی مفید نسبت به حق پیدا كرد.


صفحه 590.